Κυριακή 29 Ιουνίου 2008

Οι χειρότερες διαφημίσεις τού τριμήνου…

Νο 1: Η διαφήμιση τής εταιρείας «Κωτσόβολος».
Με κάθε αγορά τηλεόρασης, τι λέτε ότι προσέφερε ο «Κωτσόβολος»; 2 πίτσες και 4 μπύρες.
Και μετά λέμε τη φράση «τι γυφτιά είν’αυτή»… Εγώ προτείνω να χρησιμοποιούμε από τούδε και στο εξής τη φράση «τι κωτσοβολιά είν’ αυτή». Άϊντε, γιατί σαν πολλά να τα κάνει η κάθε επιχειρησούλα, προσβάλλοντας ευθέως τούς καταναλωτές και πιστεύοντας -μέσω τού κάθε βλακός που έχει στο τμήμα marketing- ότι κάνει πρωτότυπο χιούμορ…
Νο 2: Η διαφήμιση τής εταιρείας «Lidl».
Εδώ το πρόβλημα υπάρχει με την επιλογή τού αναγνωρίσιμου προσώπου που κλήθηκε να προωθήσει την επιχείρηση. Η Κατερίνα Λέχου, μία γυναίκα που κάνει «μπαμ» ότι διέπεται από ελιτισμό, ότι λατρεύει τις μπουτίκ και εν γένει τα ακριβά προϊόντα, προσπαθεί ανεπιτυχώς -διότι ούτε κι η ίδια πιστεύει αυτό που λέει- να μάς πείσει μέσω τής φράσης «Lidl: Έχουν ποιότητα…», για τα εν λόγω λαϊκού προφίλ, χαμηλών τιμών και αμφιλεγόμενης ποιότητας σούπερ-μάρκετς.
Βρε κοπέλα μου, άσ’ το αν δεν μπορείς. Μόνο ο τρόπος που το ξεστομίζεις φτάνει για να καταλάβουμε πως αυτή η διαφήμιση υπήρξε μία καλή ευκαιρία για «αρπαχτή» και τίποτα παραπάνω. Άλλωστε, αν ήσουν εξ’ αρχής καλή, γιατί γυρίστηκε και ξαναγυρίστηκε το σποτάκι, και δεν παρέμεινε στην πρώτη κόπια;


Ο «Γνωστός Χ»
.

Απορία...

Ο παχύδερμος Ψέμος Κομιστιάδης δεν θα έχει πρόβλημα χώρου όταν χωθεί σύντομα στη «στενή»;
.

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

Το πιο αποτυχημένο πρόσωπο τής τηλεοπτικής χρονιάς που εκπνέει...

Το πιο αποτυχημένο πρόσωπο τής τηλεοπτικής χρονιάς είναι ο Νίκος Ευαγγελάτος.
Όχι, μ’ αυτό που λέω δεν υποτιμώ κάποιες αναμφίβολες τηλεοπτικές δυνατότητές του. Θα επισημάνω όμως την αποτυχία τής εκπομπής του «Αντιπαραθέσεις» (η οποία κόπηκε), την αποτυχία τής εκπομπής του «Αποδείξεις» (η οποία αντιμετωπίστηκε φέτος με αισθητή αδιαφορία από το τηλεοπτικό κοινό), καθώς και την παρουσία του στο δελτίο ειδήσεων τού ΑΝΤ-1, όπου δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά…
Ο λόγος που συνέβησαν τα παραπάνω είναι ένας και έχει όνομα: Απληστία.
Δεν μπορεί, ρε συ, να θες να κάνεις όλες τις εκπομπές τού σταθμού. Δεν γίνεται. Αλλά, ακόμη κι αν γίνεται, θα σε βαρεθεί ο κόσμος. «Νισάφι…», θα πει ο τηλεθεατής. «Πάλι αυτή η μάπα;», θα αναρωτηθεί.
Η μεγαλύτερη αποτυχία είναι να βαφτίζεις το πρόσωπό σου «μάπα». Και αυτό γίνεται όταν δεν το προφυλάσσεις από την υπερέκθεση…
Ο Νίκος Ευαγγελάτος εκτέθηκε πολύ. Και έγινε λίαν βαρετός και τετριμμένος. Ως εκ τούτου, θεωρώ αναμενόμενο το θέμα που απασχόλησε την τελευταία διλογία των «Αποδείξεων». Ένα θέμα φτιαγμένο από την αρχή του μέχρι το τέλος, για υστερικές νοικοκυρούλες και προβληματικά αποστειρωμένους ανθρώπους.
Τα μικρόβια που υπάρχουν ανάμεσα στα πλήκτρα των κινητών, στα πληκτρολόγια των υπολογιστών, στα τηλεχειριστήρια…
Λες και δεν μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας μας ότι τα μικρόβια μπορούν να βρουν καταφύγιο παντού. Λες και τα μικρόβια είναι ελέφαντες πίσω από παπαρούνες. Αμ, δεν είναι. Οπότε, κρύβονται παντού. Και ο Νίκος Ευαγγελάτος επέλεξε για τη βιωσιμότητα τής εκπομπής του, να ασχοληθεί με τον κόσμο των μικροβίων. Καθείς με τον κόσμο του…

Ο «Γνωστός Χ»
.

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2008

Το κουΐζ τού «Χωρίς λογοκρισία»…

Ποιος φιλοκυβερνητικός εισαγγελέας τριτοκοσμικής δυτικής χώρας που μαστίζεται από σκάνδαλα, κρατούσε εγκλωβισμένα σημαντικά στοιχεία επί δύο μήνες και αναγκάστηκε να αλλάξει ρότα όταν ήρθε η στιγμή που μία κατάθεση έσπασε το απόστημα;
.

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008

Κυρία Αστυνομία, δεν βλέπεις τι γίνεται στην Πανεπιστημίου 58;

Στην Πανεπιστημίου 58 (νυν «Ελευθερίου Βενιζέλου»), ακριβώς πίσω από τη στάση των τρόλεϊ και ελάχιστα μέτρα από την πλατεία Ομονοίας, παπατζήδες «εργάζονται» πυρετωδώς καθημερινά για να βγάλουν κι αυτοί -με τον «τίμιο», λαμογίστικο ιδρώτα τους- τα προς το ζην.
Πώς τούς βλέπουν καθημερινά χιλιάδες πολίτες και ούτε ένας αστυνομικός;
Μήπως παίζει κανένα «λάδωμα»; Μήπως παίζει καμιά αδιαφορία; Δεν θα έπρεπε να έχουν μαζέψει κάμποσους από δαύτους; Διότι κάποιοι ανυποψίαστοι ή τυχοδιώκτες περαστικοί ενδίδουν στο στημένο παιχνίδι τής σπείρας των παπατζήδων, παίζουν κι αυτοί, και εξανεμίζονται τα λεφτά τους εν ριπή οφθαλμού.
«Καλά να πάθουν...», θα πείτε κάποιοι από εσάς. «Ας μην έπαιζαν...», θα συνεχίσετε.
Εντάξει, όσοι ενδίδουν, σίγουρα μπαίνουν στην ανίκητη διαδικασία τού τζόγου. Όμως, δεν σημαίνει πως επειδή υπάρχουν ανόητοι (ή, αν θέλετε, πείτε τους και «μαλάκες»), θα πρέπει να πάμε στο άλλο άκρο και να απενοχοποιήσουμε τούς απατεώνες παντός είδους.
Όσο για τη μέθοδο που δρουν οι παπατζήδες, είναι η εξής:
Κατ' αρχάς, επιλέγουν πολυσύχναστα μέρη, που να προσφέρουν όμως και τη δυνατότητα εύκολης διαφυγής. Συνήθως είναι 4 άτομα· ο ένας παίζει με τα χαρτιά και οι άλλοι τρεις υποκρίνονται ότι είναι περαστικοί που τούς κέντρισε το ενδιαφέρον, το παιχνίδι.
Εκμεταλλεύονται, λοιπόν, την τάση που έχει κάθε άνθρωπος, όταν δει κόσμο μαζεμένο να πλησιάσει για να μάθει τι συμβαίνει, και δημιουργούν την αίσθηση ότι εκεί μπορεί ο οποιοσδήποτε να αποκομίσει εύκολο κέρδος. Όταν ένας διαβάτης «τσιμπήσει» και κοντοσταθεί να παρακολουθήσει τι γίνεται, αρχίζει να μπαίνει σε εφαρμογή το κυρίως σχέδιο.
Κάποιος από την «παρέα» ποντάρει ένα μεγάλο ποσό στο φύλλο που «υποθέτει» ότι είναι το σωστό, ο παπατζής αναποδογυρίζει το φύλλο και πράγματι, εκεί είναι ο «παπάς». Φυσικά, το ανακάτεμα είχε γίνει με τρόπο που δεν θα μπορούσε να μπερδέψει ούτε άνθρωπο με σοβαρά προβλήματα όρασης. Όταν όμως σε δουν ότι είσαι διατεθειμένος να ποντάρεις, αρχίζουν τα ταχυδακτυλουργικά. Εσύ δεν είσαι εξοικειωμένος στο παιχνίδι και θα επιλέξεις σχεδόν σίγουρα ένα από τα λάθος φύλλα. Αν όμως, κατά παρέκκλισιν τής στατιστικής επιλέξεις το σωστό, αυτοί σού ζητάνε να βάλεις πάνω από το φύλλο τα χρήματα που ποντάρεις και μέχρι να το κάνεις συνεχίζεται το ανακάτεμα. Που σημαίνει πως θα τα φέρουν έτσι, ώστε να είναι σίγουρα νικητές.
Τώρα... Αν σού πάρουν τα λεφτά, είναι αρκετά δύσκολο να γυρίσουν αυτά στην τσέπη σου. Αμέσως μετά τη δική σου «ήττα», κάποιο από τα υπόλοιπα μέλη τής σπείρας θα κερδίσει, ώστε ο παπατζής να τού δώσει τα χρήματα που εσύ έχασες. Αυτός τα βάζει στην τσέπη του και την κοπανάει μέχρι να φύγεις εσύ (το «θύμα») και να μην υπάρχει κίνδυνος. Διότι είναι και κάποιοι που εκνευρίζονται όταν συνειδητοποιούν εκ των υστέρων την παγίδα, οπότε, εκεί τα εναπομείναντα μέλη τής σπείρας προσπαθούν να τον καλμάρουν, να τού εξηγήσουν πως έχασε τίμια κ.λπ., κ.λπ..
Άλλωστε, οι αποδείξεις τού «εγκλήματος» είναι από τη φύση τού συγκεκριμένου «παιχνιδιού» λιγοστές. Ποιο δικαστήριο θα ενοχοποιήσει μια κούτα (δηλαδή, το «τραπέζι» όπου παίζεται ο «παπάς»); Ακόμη και τα χαρτιά που θα μπορούσαν να αποτελούν ένα πειστήριο, πετιούνται με συνοπτικές διαδικασίες σε κάποιον υπόνομο ή -εν γένει- μέρος που δεν γίνεται να ανευρεθούν.
Επιμύθιο: Υπάρχουν πολλοί τζόγοι, αλλά η απώλεια χρημάτων στον «παπά» κάνει τον άνθρωπο που τα απώλεσε να αισθανθεί μαλάκας.
Όσο για την αστυνομία, αυτή κοιμάται τον δικό της ύπνο, στον οποίο κυριαρχεί η «αγωνιώδης» απορία της «Εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού είν’ ο παπάς;»...

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ
βωβωβωβ

Oμοιότητα-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ…

Η ομοιότητα-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ που μόνο το «Χωρίς λογοκρισία» θα μπορούσε να εντοπίσει…
(ΠΡΟΣΟΧΗ: Η φωτογραφία είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ και όχι μοντάζ…)


Ο Πέτρος Ευθυμίου...
πνευματική ιδιοκτησία
Χωρίς λογοκρισία 2008

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

Απορία-καταγγελία...

Το «Χωρίς λογοκρισία» εκφράζει απορία και εκ παραλλήλου καταγγέλλει έναν απαράδεκτο ρατσισμό: Γιατί το «μαύρο χρήμα» δεν το ονομάζουμε «αφροαμερικανικό»;
πνευματική ιδιοκτησία
Χωρίς λογοκρισία
2008

Νόμιμα παπαρα-στατικά...

Τα μάθατε; Στην υπόθεση «SIEMENS» δεν είναι κανείς ανακατωμένος. Κανείς, λέμε. Αυτό δα έλειπε, να έχει το κάθε ανδρείκελο ανδρισμό και το κάθε γύναιο ευθιξία. Δεν μπορούν να συνυπάρξουν οι συγκεκριμένες έννοιες.
Εδώ κολλάει διασκευασμένος ο στίχος ενός παλιού τραγουδιού τής Ελένης Δήμου: «Κανείς δεν είναι κανενός κι εγώ είμαι η Μίζενς».
Το πρόβλημα με όλα αυτά τα πολιτικά ανθρωπάρια είναι πως μπορεί μεν να διατείνονται ότι διαθέτουν και να εμφανίζουν νόμιμα παραστατικά, αλλά όλη τους η ύπαρξη στηρίζεται σε παραστατικά διαφθοράς, ψευτιάς, γλοιωδίας, ξεπουλήματος, ασυνειδησίας. Και το ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα τους είναι πως όλα αυτά τα στοιχεία τής προσωπικότητάς τους είναι εμφανή στο πρόσωπό τους. Για την ακρίβεια, στη μάπα τους…


Γιώργος Αδαμόπουλος

Κληρονομώντας ενοχές…



Έντονες φήμες ακούγονται το τελευταίο διάστημα, σε σχέση με επικείμενη μεταγραφή τού Ψέμου Κομιστιάδη στο MEGA.
Καλά, μετά τα πλήγματα που υπέστη το κύρος τού συγκεκριμένου καναλιού στην υπόθεση Ζαχόπουλου (μέσω Καμπουράκη, Τσέκου και αποδοχής από τη Δικαιοσύνη πως οι δημοσιογράφοι Όλγα Τρέμη και Βίκτωρ Βλαχόπουλος είδαν το dvd), θέλει να προσθέσει και μία ξεφτίλα-μεταγραφή στο προφίλ του..;
Είναι γνωστό ότι ο κύριος Μπόμπολας κατέχει πλέον το μεγαλύτερο μερίδιο τής εφημερίδας «Πρώτο ψέμα» (την οποία ελπίζουμε ότι θα εξυγιάνει δημοσιογραφικά). Έτσι, κατάφερε μεν να τρώσει σε απόλυτο βαθμό την όποια αξιοπρέπεια είχε απομείνει στον κομιστή τού DVD και να τον καταδείξει ως υπόδουλο των ίδιων του των ενοχών για όσα έκανε στην οικογένεια Ζαχόπουλου και εν γένει στη γνωστή υπόθεση, ναι μεν «αγόρασε» τον μέχρι προ ολίγων μηνών «εχθρό», αλλά αναγκάζεται ο κ.Μπόμπολας να «κληρονομήσει» το βάρος των προαναφερθεισών ενοχών τού νυν μικροσυνεταίρου του.
Το MEGA ήταν ανέκαθεν ένας σοβαρός τηλεοπτικός σταθμός, το σοβαρότερο ιδιωτικό κανάλι, και τώρα δείχνει σα να πηγαίνει γυρεύοντας. Εδώ ο ΑΝΤ1 έκανε αμάν να απαγκιστρωθεί από το παιχνίδι που έπαιξε στην πλάτη του ο Ψέμος Κομιστιάδης. Ξέρετε τι σημαντικό είναι για κάποιον που είναι κατηγορούμενος (sic) για ποινικά και ηθικά εγκλήματα, να έχει τον Όμιλο Αντέννα ως ακούσιο -έστω- υποστηρικτή του..; Ή καλυπτή του; Ή, μη ξεφωνητή του; Είδε κι έπαθε το ειδησεογραφικό τμήμα τού ΑΝΤ1 να προσπαθεί να τηρήσει τις ισορροπίες.
Και ο μη ορρωδών προ ουδενός, Ψέμος Κομιστιάδης, χρησιμοποίησε τούς πάντες προκειμένου να γλυτώσει το τομάρι του.
Αν κατόπιν όλων αυτών θεωρεί ο κ.Μπόμπολας ότι θα προσφέρει στο MEGA η παρουσία τού Ψέμου Κομιστιάδη, ας τον πάρει κι εκεί. Όμως, ως εμπειρότατος γνώστης τής αγοράς που είναι ο Γιώργος Μπόμπολας, γνωρίζει πολύ καλά πως η μακροπρόθεσμη και προοπτική αξία των επιχειρήσεων στηρίζεται στη φερεγγυότητα που αποπνέουν.
Αυτά. Τα είπα, εξέφρασα τη δημοσιογραφική -ή έστω «δημοσιογραφική μου»- αλήθεια και αμαρτίαν ουκ έχω…

Γιώργος Μιχάλακας, αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- δημοσιογράφος

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2008

«Μία» εικόνα, λίγες λέξεις…


Άλλο Νταρφούρ και άλλο Καρφούρ...
πνευματική ιδιοκτησία
Χωρίς λογοκρισία 2008

Η αγγελία τού «Χωρίς λογοκρισία»…

Ζητείται σουπιά, να βάζει μελάνι σε εκτυπωτές...
πνευματική ιδιοκτησία
Χωρίς λογοκρισία
2008

Για γούρι..!!!



Το παιδί τού «Χωρίς λογοκρισία», το xorislogokrisia.blogspot.com, ξεκινάει.
Για γούρι βάλαμε ως πρώτη φωτογραφία την ομάδα τής Ψυχής, τής Καρδιάς και τής Αγάπης μας. Το Έμβλημά της, το Έμβλημά μας. Πάμε μαζί για ένα νέο Γουέμπλεϊ, με στόχο την τελική Νίκη…